- üzüörtülü
- прил. с закрытым лицом
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
üzüörtülü — sif. Üzü örtülmüş halda olan, üzüaçıq olmayan. Arvadların biri, yəni Mustafanın anası üzüörtülü z. sevincək qaçır oğlunun yanına. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başmaq — is. 1. köhn. Üzüörtülü, daban tərəfi və pəncənin yarısı açıq, nallı kişi və qadın ayaqqabısı. <Sona:> Xalçanı götürüb gəlirdim, başmağımın tayı ayağımdan sürüşüb çıxdı. M. F. A.. <Şeyx Şəban> yağış yağanda sel gətirən köhnə başmaqları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarşab — bax çadra. Gülsüm bir küncdə üzüörtülü, başında çarşab əyləşmişdi. Ə. H.. Çaydan sonra Nənəxanım Yetər ilə çarşaba bürünüb, qız axtarmağa getdilər. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həqqülqədəm — is. <ər.> köhn. Xəstə üstünə gələn həkimə verilən zəhmət haqqı. Üzüörtülü arvad . . bir cüt dolaq, bir tumanbağı və bir araqçın çıxarıb həkimin qabağına qoydu. Bu da həkimin həqqülqədəmi idi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti